Literatuurstudie burgerkracht gepresenteerd

This content has been archived.

De overheid moet een stap terug zetten en burgers moeten ‘zelfredzamer’ zijn. Wat betekent dit voor de leefbaarheid van wijken? Wat verwachten we van burgers om hun wijk leefbaar te maken en te houden? En kunnen ze dat? Deze vragen staan centraal in de literatuurstudie over burgerkracht van de Rotterdamse onderzoekers Joke van der Zwaard en Maurice Specht, die zij in opdracht van de Kenniswerkplaats Leefbare Wijken hebben uitgevoerd. Op 7 maart presenteerden zij hun bevindingen. De bijeenkomst vond plaats in de Leeszaal Rotterdam West, op zich al een fraai voorbeeld van burgerkracht.

Er bestaat nog veel onduidelijkheid over zelfredzaamheid en burgerkracht. Zo verwacht de overheid meer zelfredzaamheid van de burgers, maar maakt niet duidelijk op welke terreinen zij dit verwacht. Er is tevens sprake van onterecht pessimisme over de bereidheid van burgers om zich in te zetten. We vergeten vaak dat Nederland tot de Europese top behoort als het om deelname aan vrijwilligerswerk gaat. Zowel laag- als hoogopgeleiden zetten zich in. De suggestie dat aansturen op meer zelfredzaamheid de sociale ongelijkheid vergroot klopt dus niet altijd. Ironisch is dat zelfredzaamheid juist om méér overheidsbetrokkenheid vraagt. De overheid dient bij te dragen aan condities die zelfredzaamheid bevorderen zoals de aanwezigheid van voldoende faciliteiten die de wijkreputatie goed doen en waar bewoners elkaar ontmoeten. De overheid dient in dergelijk faciliteiten te investeren, maar moet wel de regie aan burgers overlaten.

Voor het contact van professionals met burgers geldt dat zij moeten doen wat werkt en niet wat gepast is, zich richten op personen die het verschil maken, verbinden en faciliteren, flexibel meedenken en soms gezonde tegenspraak bieden, maar bovenal vertrouwen hebben in de burgers.

Klik hier voor de presentatie.

Scroll naar boven